Na een laatste training in de heuvels van de Vlaamse Ardennen is ons clublid Piet Schneiders aan het slot traject van de 100Cols Tocht begonnen. Met zijn 72 jaar is Piet ongetwijfeld één van de oudste deelnemers die de monstertocht gaat volbrengen. Nog en kleine 1000km resten hem, maar het zijn niet de gemakkelijkste. Alpencols, de Jura en de Vogezen zorgen nog voor hoge hindernissen. Voor Piet zullen ze wel te bedwingen zijn, want de heenreis door de Vogezen, het Franse Middengebergte, de Pyereneeën en de eerste Alpenreuzen zoals de Col de la Bonette en de Col de Vars ligt al achter hem. Met echtgenote Lenie die de Camper rijdt als hij zijn kilometers op de fiets maakt is Piet naar startplaats Guillestre afgereisd om van daaruit, als eerste beklimming, de Col d ‘Izoard voor zijn rekening te nemen. De RTC-Alpengangers weten wat dat betekent, eerst de schitterende Gorges langs de snelstromende Guil, dan de 2 gemeen steile, je ziet het er niet aan af, kilometers tot bij Brunissard en vervolgens nog 9 km à 9% door het bos tot aan de boomgrens. Een steile korte afdaling leidt dan naar de Casse Deserte met het monumentje van Louison Bobet en Fausto Coppi. De “toegift” is dan nog 2km klimmen door een maanlandschap met gruis en keien naar de top van de Col op ruim 2300m.
Op 29 augustus heeft Piet de Col d’ Izoard bedwongen, hij omschreef het met de woorden; “de Col d’ Izoard op het gemakje gedaan”. Donderdag 30 augustus hadden eigenlijk de Lautaret en de Galibier moeten volgen,een hele dag regen deden Piet en Lenie echter besluiten om niet vanuit Briançon te vertrekken. Omdat het vandaag slechts 10 gradenwas en er bovendien een ijskoude wind waaide durfde Piet het niet aan om naar 2600 meter te klimmen. Want hoe zouden de omstandigheden daar wel niet zijn ? Misschien morgen weer? We zullen zeker van Piet hoe het vervolg van de tocht gaat verlopen. Succes ermee Piet, we duimen voor je.
Ongelooflijk knappe prestatie van Piet , voor mij een ware Kampioen.
Piet nogmaals petje af.
Geweldig van Piet. Hopelijk heeft hij de komende dagen het weer mee.
Deze tocht is nog altijd ergens in mijn achterhoofd aanwezig, hoop hem ooit zelf nog eens te rijden.