100 Colstocht deel 5

Na een uitstekende nachtrust en dito ontbijt vertrekken wij vanuit Murat voor een rit naar Fangas, 115 km. Vandaag staat de hoogste Col op het programma van deze 14 daagse etappe van Varennes naar St. Julien. De Puy is 1.787 mrt hoog maar de wegpassage op 1.589 mrt. Eerst krijgen we nog even een gemene Col d’ Entremont over 8 km en dan, na een korte afdaling, de 13 km Lange klim naar de Puy Marie. Dat is een werkelijk prachtige klim die ook mooi geleidelijk verloopt. Er zijn wel wat tussenstukken die wat gemener zijn maar als geheel zit het venijn toch echt in de staart. De laatste 2 km zijn gemiddeld 10% met uitschieters naar 13-14%. Uiteindelijk kom ik dankzij de triple erg makkelijk boven en drinken we in de Refuge koffie. Op de top komt ook nog een jonge oude Fransman aanrijden waar ik in gesprek mee raak, hij is pas 78 jaar en laat weten nog heel wat Cols op het program te hebben staan. Dat biedt dus nog genoeg perspectief, beste RTC leden!

Na verplichte afstempeling in Jussac willen we daar lunchen maar eerst een stempel! Omdat het zaterdag is blijkt alles dicht te zijn, bovendien is het middagpauze. Ik vraag een dame op straat voor haar huis of zij mogelijk een ” Tampon” heeft (ja heren, dat is stempel in het Frans) en na enige uitleg mag ik bij haar binnen komen om een stempel in ons fietspaspoorten te plaatsen.

Snel naar de lunch waar zich 3 dames bij ons hebben gevoegd die dankbaar gebruik maken van onze voorzieningen. Ook zij rijden de 100 Colstocht maar wel in één keer over 10 weken. Zij hebben echter geen boodschappen kunnen doen.

Na nog 3 Colletjes die dag heeft John ergens een kamer met 3 bedden kunnen regelen achteraf op het platteland, om 16.30 komen we daar aan. Na een lekkere douche en even rust pakken we de auto om naar St. Ceré te rijden. Daar is het druk want er staat een autorally op het programma. In een achterafstraatje vinden we een leuk restaurant en ploffen neer.
Tijdens het eten vallen mij op dat aan de muur attributen hangen die met wielrennen te maken hebben, foto’s maar ook truien ingelijst waaronder een gele trui en een Franse kampioenstrui. Ik vraag vervolgens aan de eigenaar wat nu de relatie met het restaurant en de fietsattributen en wat blijkt: wij praten met een heuse voormalige Franse profwielrenner namelijk Philippe Louviot! Hij heeft nog onder Peter Post gereden en was kampioen van Frankrijk in 1990 en heeft ook nog in de gele trui gereden. Wij praten wat en hij vindt het ontzettend leuk dat wij als Nederlanders hier fietsen.

Daarna keren wij terug naar onze bedjes en gaan slapen.

De volgende dag vertrekken wij om 8.30 uur na ontbijt in de ochtendzon. De rit gaat vandaag naar Gourdon en het belooft warm te worden. Vandaag een stuk of 5 Colletjes op de agenda en vanwege de hitte proberen we redelijk vroeg in de middag een accommodatie te zoeken. De dag loopt voorspoedig en het klimmen is door de warmte wel energievretend en vochtslurpend maar nog wel te doen.

Vroeg in de middag komen we aan in Gourdon en zoeken een hotel hetgeen snel lukt, een eenvoudig doch keurig hotel waar we de avond ook eten. Wassen van de kleding lukt echter niet dus ik vraag naar een wassalon. Die blijkt 800 mrt verder te zitten en dus gaan Ab en ik vrolijk met de zak vuile was er naartoe. Uiteindelijk blijkt het 2 km te zijn en dat is met een temperatuur van 33 graden geen pretje. Uiteindelijk vinden we de Lavage bij een supermarkt, het is er totaal uitgestorven. Na tellen van muntgeld (net voldoende) kan de was draaien. Er draait nog een ander wasje en die blijkt van iemand te zijn die ergens in de schaduw in de auto zit te wachten. Nadat zijn was klaar is gaat die in de droger en daarna kan onze was ook in de droger. De man in kwestie is nogal van omvang en kan zichzelf nauwelijks uit de auto hijsen. Ik help hem met zijn was en ik raak aan de praat met vooropgezette bedoeling. De droogtijd duurt 10 minuten en ik geef aan dat het toch wel warm is en hij beaamt dat. Ik vraag naar zijn beroep en hij blijkt sommelier te zijn en dus begin ik over de Franse wijnen en dat zelfs in Nederland ook wijn verbouwd wordt. Zo zijn de 10 minuten snel vol en de man is op mijn verzoek dan ook bereid om ons terug te rijden. Wel moeten we zijn auto uitruimen voordat we in kunnen stappen maar dat hebben we er graag voor over. Zo zijn we toch nog redelijk op tijd terug, gaan lekker eten en daarna slapen.

In totaal deze 2 dagen 2.300 hoogtemeters afgelegd, ritme blijft nog steeds goed, evenals het weer, verwachtingen echter zijn wel slecht.

Tot de volgende aflevering!