Om kwart voor zeven op 11 mei 2013 stond er weer een aardig groepje RTC-ers klaar aan de Grachtweg om de verre tocht naar Aywaille te maken, samen met diegenen die al op de camping aldaar stonden zouden we met een man of 20 de heuvels van de Ardennen onveilig gaan maken. Sommigen gingen zelfs voor de eerste keer mee maar Jan Hillebrand stelde deze mensen gerust door te zeggen dat die heuveltjes daar in België ongeveer te vergelijken waren met de Philipsdam.
Na een voorspoedige reis werden we op de prachtige kasteelcamping opgevangen door Wim Evertse die de route in de dagen daarvoor had uitgezet. Het uitgangspunt zou zijn om ongeveer 95 km te rijden tenzij de regen al te erg los zou barsten. Hij had een paar leuke klimmetjes voor ons uitgezocht ,iedereen zou aan zijn trekken moeten kunnen komen. Na een heerlijke kop koffie ging het van start richting Remouchamps waar we de eerste klimkilometers konden bijschrijven. Gelukkig niet op de Cote de la Redoute maar deze mocht er ook zijn. Zoals te verwachten was leidde Raymond Tolhoek de dans op zijn enigszins krakerige fiets maar zijn 13 jarige zoon Ezra maakte ook veel indruk. Achter hem fietsend dacht ik eerst nog “laat ik maar niets zeggen van zijn zachte achterband want hij gaat zo al hard zat…” maar toen kreeg mijn gevoel van “safety first”toch de overhand en kon zijn vader op de top van de klim aan het werk om een bandje te verwisselen. ook achterin het peloton was er nog wat pech bij Johan Hendrikse maar daarna hadden we het toch gehad met de technische problemen. Na nog een aantal wat kortere en langere klimmetjes met soms ruim 10% stijgingspercentage waarbij opviel dat ook Ab Heijboer en Marcel de Vlieger zeer goede benen hadden (zonder de anderen te kort te willen doen) kwamen we op een gegeven moment bij een vrij lange klim met vooral in het begin extreme stijgingspercentages, Gert Stoutjesdijk had al zijn niet geringe kracht nodig om vooruit te blijven komen maar wat wil je: 39×25 is een profverzet. Erik Groenendijk werd daar gepromoveerd tot ridder te voet, dat van die Philipsdam was toch niet helemaal een juiste voorstelling van zaken….uiteindelijk kwam hij toch ook fietsend boven maar helaas begon het toen ook verschrikkelijk hard te regenen zodat terecht besloten werd de rit flink in te korten zodat we uiteindelijk met net 60 km op de teller weer terug op de camping waren, onder de heerlijke douches kwam iedereen weer een beetje tot zichzelf en in de gezellige bar smaakte de Achouffe weer geweldig. Rest mij nog te melden dat de meefietsende dames Annet en Linda zeer goed konden meekomen tussen alle haantjes en dat Wim Evertse zeer bedankt wordt voor de begeleiding en het werk wat hij aan de tocht gehad heeft, jammer dat zelfs hij de regen niet kan tegenhouden.
Niet al te moe maar toch voldaan ging het om en uur of vier weer op Schouwen aan: volgend jaar graag weer en hopelijk dan veel beter weer.