Het neemt een vlucht, die vreemde vogels in het peloton. Lagutin is een Oezbeek, Teklehaimonat komt uit Eritrea, Margaliot heeft zijn roots in Israel en Chtioui is een Tunesiër. Wat te denken van Afrikaanse landen en Japan, China, landen die al langer coureurs afleveren.
Sinds kort kennen wij in ons RTC peloton ook een exoot. Bij ons rijdt Ali Ben Wimmie rond, een gedreven fietser die zelfs met één voet in het gips (na een val van zijn kameel) zijn kilometers maakt. Op de foto zien we hoe hij thuis gekleed gaat.
Totaal ander nieuws maar niet minder interessant is het feit dat de strijd om het clubkampioenschap dit jaar volkomen open ligt. Was voorgaande jaren Tonny Vaes onverslaanbaar, dit jaar is de spanning helemaal terug. Aan kop gaat momenteel Jan Hillebrand een trouwe clubgenoot die al jaren achtereen hoog eindigt in het klassement. Toch is Jan ook dit jaar voor de bookmakers niet de topfavoriet. Het is namelijk een bekend gegeven dat Jan bang is van water. Ja, zelfs spetters uit een bidon kunnen Jan ertoe brengen om rechtsomkeert huiswaarts te gaan. Mogelijk krijgen we op de zon- en woensdagen tot half september toch nog wel eens te maken met regen en dan zou Jan zomaar eens kunnen “wegdrijven” van die huidige eerste plaats.
We zijn benieuwd.
Uw Privé-reporter
cees
cees jij denkt dat ik niet tegen regen kan zelfs geen druppeltje ,nou ik ben in de ardennen geweest bij ali ben wimmie we hebben daar water gehad dat jij heel je leven nog nooit over je heen hebt gehad,ook op woensdagavonden hebben we soms regen gehad en dat waren ook geen droppeltjes maar heuze stralen, verdorie cees maar je hebt gelijk ik ben geen waterrat
groet jan
Wim,
Ik zou je niet herkend hebben, ik dacht wat is dat nu weer voor vreemde snuiter, zo dikwijls kijk ik niet op de site. Cees leuk stukje, ook je reactie Jan, als je toen het weerbericht gevolgd had (al komt dit niet altijd uit), had je het kunnen weten, zie het maar als je fietsdoop, nooit weg.
Frans Dieleman