Fiets 3 daagse door Zeeland en Brabant

Wanneer iemand mijn racefiets zou afnemen zou dat een ramp zijn zou je haast denken. Dat zou immers betekenen dat fietsen in de Alpen niet meer mogelijk is en dat “bergfietsen” is nou net iets wat mij heel erg aanspreekt. Bij ons in de omgeving kun je ook nog met een ander type fiets lange en snelle tochten afleggen, alleen wanneer je echt wilt koersen zul je toch een racefiets willen hebben.

Omdat je met een racefiets snel de neiging hebt om behoorlijke tempo’s te draaien heb je automatisch ook meer aandacht voor het fietsen nodig en dat geldt helemaal wanneer je in een groep rijdt. Omdat ik ook graag de omgeving in mij op wil nemen besluit ik om een paar dagen te gaan fietsen op mijn Koga, een relatief snelle lichtgewicht aluminiumfiets, uitgerust met een shimano deore triple. Ab Heijboer is ook enthousiast en gaat mee om ook eens uit te proberen hoe het is om elke dag op een ander type fiets behoorlijke afstanden te rijden met bepakking. Hij heeft zijn ATB aangepast met lichtgewicht spatborden en bagagedrager. Wij besluiten om vrijdag 3 augustus een 3 daagse tocht door Zeeland, Brabant en Zuid Holland te rijden op de “bonnefooi”, een slaapplaats proberen we wel te vinden waar we ergens uitkomen. De hele route is gepland volgens het z.g. fietsroutenetwerk met de bekende wit-groene fietsbord nummers.

Dag 1

Vrijdagochtend 7.00 uur vertrekken we bij het busstation en vertrekken we voor het bekende parcours naar de Philipsdam waarna we bij het einde de brug nemen en direct na de brug het oostelijk gelegen fietspad langs het Rijn-Scheldekanaal. Het is daar zeer rustig en landelijk met vooral veel schapen (met bijbehorende uitwerpselen) op de route. Met een racefiets heb je op dit traject overigens niets te zoeken gezien de kwaliteit van het wegdek en de schapen maar de uitzichten zijn wel fraai. Zo passeren wij zuidelijk Halsteren en fietsen langs Bergen op Zoom (koffiestop bij een fraaie camping) richting Wouwse Plantage waar het kenmerkend landschap van Brabant begint.

Tijdens een korte stop voor een heroriëntatie op de kaart blijkt dat de voorband van Ab lek is, die snapt niet hoe een nieuwe band lek kan zijn en bij wat nader onderzoek van de binnenband vinden we een typisch “velglek” en blijkt het lint op een plek weg te zijn zijn en een metaalrandje van de binnenkant van de velg de boosdoener.

Wij vervolgen onze route via de LF 13, de lange afstand fietsroute van Schelde naar de Rijn en passeren in de loop van de ochtend Nispen, de grensstreek, de Oud Buisse Heide en dichtbij Zundert na 90 kilometer gaan we op een mooi terras lunchen. Dat blijkt wel de nodige tijd te kosten vanwege de horeca capaciteit maar de kwaliteit maakt veel goed.

Na de lunch rijden we weer verder en passeren Rijsbergen, Ulvenhout, Bavel en komen in de richting van de Chaamse Bossen, het gebied waar de RTC 2 jaar geleden een fietsweekend georganiseerd heeft en wij herkennen wat punten zoals terrassen. Door bossen, heide en zandpaden fietsen wij verder en hebben soms gezien de verzanding wel wat moeite. Hoogtepunt is op een gegeven moment een bos- en heidegebied waar de waterstand zo hoog is dat wij noodgedwongen zijn af te stappen en verder te lopen door moerasachtige paden met alle gevolgen van dien, natte schoenen en smerige fietsen! De omgeving maakt ook hier weer veel goed want die is zonder meer erg verstild maar heel erg mooi. Dit gebied kenmerkt zich verder door heel veel kwekerijen van bomen en heesters, wat kleinschalige landbouw en melkveehouderijen. Via het dorpje Alphen vervolgen wij de route LF13 en uiteindelijk komen we in het gezellige plaatsje Hilvarenbeek. Dit katholieke plaatsje kenmerkt zich door een gezellig dorpsplein vol met restaurants en kroegen. Hoewel we eigenlijk naar Oirschot willen doorrijden besluiten we te stoppen na 152 kilometer en zoeken een hotel. Na wat rondrijden vinden we een 1* hotel, eenvoudig maar net keurig verbouwd met een heel mooie en aanlokkelijke douche voor weinig geld. Na deze verkwikking proberen we een paar 0,5 biertjes en kijken terug op een vermoeiende maar hele mooie dag. Ondanks de voorspellingen overigens geen druppel gehad en de zon regelmatig gezien.

Dag 2.

Na een ontbijt vanaf 7.45 uur hebben we nog een klusje te doen. Nadat ik de receptioniste vriendelijk aankijk mogen wij de waterspuit van het hotel gebruiken om onze fietsen schoon te maken want die zien er na het avontuur van gisteren niet uit. Na wat extra smering vertrekken we om 9.00 uur voor het 2e deel. Wij willen onze weg vervolgen door het oostelijk deel en vervolgens naar het noorden via den Bosch de terugreis oppakken.

Oirschot is de eerste plaats en doet heel gezellig en volwassen aan met mooie winkels. Dat heeft te maken met de plaatselijke welvaart, de driehoek Tilburg, den Bosch en Eindhoven is de laatste 20 jaar fors ontwikkeld en heeft een enorme welvaartsgroei gekend. Overigens is de keerzijde van dit gebied de vele varkenshouderijen hoewel ook daar wel een sanering plaatsvindt. Wij vervolgen onze route via Best, Liempde, Gemonde en St. Michielsgestel, een heel fraai gebied met mooie plaatsen, vergezichten, coulissenlandschappen en verzorgde dorpjes. In Gemonde heeft mijn vader gewoond, mijn grootvader was daar hoofdonderwijzer tussen 1924 en 1958, leuk om daar eens rond te kijken.

Via Rosmalen passeren wij  oostelijk den Bosch en komen zo op een hele mooie panoramische dijkweg langs de Maas en lunchen op een fraai gelegen terras aan het water bij Het Wild, we hebben er dan 70 km opzitten. Na de lunch nemen we het pontje over de Maas bij Maren en rijden via Rossum richting Zaltbommel en volgen eaxct de loop van de rivier de Waal en er volgt een Oer-Hollands scenario van wolkenluchten, koeien, de rivier en vele binnenvaartschepen. Het is een panorama om even bij stil te staan en op je in te laten werken. Zaltbommel is een historische plaats en wij genieten even van de koffie en een cola op het terras met rivieruitzicht.

De Waal vervolgend komen we langs Zuilichem, Brakel en nemen daar het pontje naar de overkant om onze route te vervolgen naar Gorinchem. Hoewel de lucht wat donkerder wordt blijft het droog en om 17.00 uur rijden we het stadje binnen. Een hotel zoeken is hier niet eenvoudig, in de stad zit er maar één en die heeft geen kamer beschikbaar. Ab heeft het gevoel dat ze ons niet willen hebben omdat we er niet in uitgaanstenue bijstaan terwijl het hotel wel die uitstraling heeft met dito restaurant, het doet mij een uitspraak ontlokken die ik hier niet zal herhalen. Na verder speurwerk vinden we nog een bed and breakfast maar die is toevallig net gesloten. Een aangesproken politieagent verwijst ons naar het Campanile maar daar was Ab ook al achter gekomen en zo rijden we dus nog even verder naar de noord-oost zijde van Gorinchem en daar is plek genoeg. We hebben er dan 127 km opstaan en het is weer mooi geweest. Na lekker gedoucht te hebben nemen we een taxi en gaan gezellig op een terras dineren in het centrum en daarna wandelen we nog wat door het oude stadje.

Dag 3.

De thuisreis lokt en om stipt 8.00 uur staan we klaar voor het ontbijt en dat is meer dan uitstekend verzorgd voor niet teveel geld.  Om 9.00 uur vertrekken we en bestijgen eerst de brug over de Waal en  slaan dan af langs de dijk richting Werkendam. Het is daar rustig behoudens enkele kerkgangers en wij verstoren de rust niet met onze zoevende fietsen. Langs de Nieuwe Merwede gaat het verder richting de Biesbosch en wij zijn de eersten bij het fietspontje bij het Steurgat. De Biesbosch ligt overigens aardig overhoop vanwege natuurinrichting, zeg maar een soort Plan Tureluur in het groot. Ook hier een heel mooi en indrukwekkend schouwspel van natuur, vogels, vergezichten en nog meer van dit fraais. Pas na 2 uur fietsen komen we de eerste fietsers tegen waarbij de nodige groepjes wielrenners opvallen.

Bij Kop van ‘t Land nemen we de pont en op de boot sluit ook een groep van zo’n 18 wielrenners aan, zowel man als vrouw zijn vertegenwoordigd. Zij komen uit Oosterhout en ik herken zelfs een voormalig collega bij een vroegere werkgever en praten bij alsof er 23 jaar niets veranderd is. Het groepje zelf houdt zich bezig met gemiddelden, maximale snelheden en aantal tanden op het verzet, wielertaal die ons doet denken aan de RTC. Na de pont doen we een poging een terras te pakken maar de wielrenners nemen het geheel, de rust is daar weg en de andere gasten kijken ook enigzins bedremmeld. Wij fietsen maar door en zoeken iets anders maar zullen eerst door de polder van de Biesbosch en het eiland van Dordrecht moeten. Zowaar vinden we nog een terras voor de koffie maar wanneer het aan de gastvrijheid van de waard zou liggen dan zou hij weinig gasten verdienen, een groot bord “geen water voor bidons vullen” boven de bar spreekt voor zich.

De Kiltunnel zorgt in ieder geval met zijn 9% voor wat hoogtemeters en zo zijn we al in de Hoekse Waard aangeland. Via ‘s Gravendeel en Strijen komen we aan in Numansdorp. We hebben dan aardig gekoerst op onze gewone fietsjes want snelheden met bepakking van 27-29 km met wind opzij zijn nog behoorlijk. Nat van transpiratie maar wel voldaan ploffen we neer op het terras met zicht op de haven in Numansdorp en genieten daar van een heerlijke korte lunch.

Om 14.15 stappen we weer op voor het laatste stukje en via het Hellegatsplein, Oude Tonge en buitendijks bereiken we weer de voet van de Philipsdam en hebben we het rondje compleet. Inmiddels wordt de lucht wel heel donker en geven we nog wat gas. Onvoorstelbaar, de weersvooruitzichten waren wisselvallig en we hebben 3 dagen geen druppel gehad met wel veel zon. Nu echter bij Sirjansland zijn we gedwongen te schuilen in een hut om het onweer en het vele water te ontlopen. Na een kwartier is de bui over en het onweer en bliksem verplaatst en nog even de trappers rond en we zijn thuis. Na een verfrissend biertje nemen Ab en ik afscheid van elkaar en kijken terug op een zeer geslaagd fietsevenement van 389 kilometer.

Ik kan iedereen aanraden zoiets te ondernemen, het is weer eens wat anders en mede door het wat andere karakter en het tempo ben je ook meer met de omgeving bezig.