Ga je als secretaris van deze toerclub mee met een toertocht dan ontkom je er natuurlijk niet aan om er een hopelijk leuk stukje over te schrijven. Samen met Margret Duijvesteijn, Marcel Schiettekatte, Huug Winfield, John Scheffers, Aren van Wezel, Jan Hillebrand en natuurlijk Leo Noordijk stonden wij zaterdagmorgen 31 augustus om 7.30 uur klaar voor vertrek naar Wageningen. Voorzitter Ab Heijboer nam zelfs nog de moeite om ons uit te zwaaien waarna wij na 1,5 uur aankwamen in Wageningen alwaar Ron van Nieuwenhuize zich nog bij ons voegde. Na inschrijving en koffie bij het fraaie clubhuis van de organiserende wielerclub gingen wij welgemoed op pad voor een tocht van 110 km met als motto :”samen uit samen thuis” waaraan we ons de gehele dag goed gehouden hebben.
Het weer was toch wat bewolkt maar het bleef redelijk droog. Helaas, na een kleine 7 km bij het oversteken van een drukke weg meende Aren ineens dat hij er bij moest gaan liggen , van ons hoefde dat niet maar hij deed het toch maar. Terwijl zijn schaafwonden verzorgd werden kwam Leo opeens tot de ontdekking dat hij waarschijnlijk zijn auto niet op slot had gedaan, hij was in ieder geval niet 100 % zeker van zijn zaak en terwijl Jan verzuchtte dat het ook altijd wat is met die man begaf hij zich samen met John terug naar de parkeerplaats. Aangezien wij een rustig tempo aanhielden konden Leo en John overigens al bij de koffiestop al weer aansluiten dus de laatste 50 km hebben we toch nog gezamenlijk gereden.
Bij Nijmegen kwam eigenlijk pas het eerste echte klimmetje en ook daarna waren de hoogtemeters niet echt aanwezig, uiteindelijk stonden er maar een kleine 600 op mijn Garmin dus dat viel een beetje tegen. verder was het een goed uitgepijlde tocht die zelfs nog 4 km door Duitsland liep. Als enige dame reed Margret een prima tempo , ook op de behoorlijk steile stukken op de terugweg door Berg en Dal kwam ze heel goed mee, je kunt goed merken dat zij met Marcel heel veel fietst.
Met gemiddeld 26 op de teller kwamen we uiteindelijk na 115 km weer terug in Wageningen en na een paar drankjes ging het weer op Zeeland aan. Voor herhaling vatbaar maar misschien dan toch de 160 km versie omdat daar veel meer hoogtemeters in zitten. Overigens nog mijn petje af voor Aren die ondanks de pijn zonder te klagen het hele stuk heeft volgehouden en die zelfs direct tegen Ron zei : “Dat zul jij niet meemaken!” toen deze na een wat langere klim tegen mij zei dat we op Aren moesten wachten (hij reed namelijk vlak achter ons).
Germania Klimtocht 2013
