Voor de toercommissie van een fietsclub is niet het vinden en uitzetten van ritten en tochten het grootste probleem. Nee, de moeilijkheidsgraad zit hem in het feit dat, in het programma en de uitvoering daarvan, rekening dient te worden gehouden met de fysieke mogelijkheden van de deelnemers.
Dan nog niet eens zo zeer met betrekking tot de ritten in de buurt, ver weg, of in heuvels en bergen. De vraag wie aan die ritten deelneemt lost zichzelf op. Er zijn clubleden die een rondje “rond de kerk” het meest ambiëren, anderen willen niet te lang in de auto ergens heen en mensen met vele kilo’s aan gewicht voelen zich niet prettig indien het hoger dan de Zeelandbrug gaat.
Eigenlijk geven de fysieke mogelijkheden van de clubleden de meeste aanleiding tot problemen. Je hebt man en vrouw, jong(er) en oud(er), atletisch en minder atletisch, fanatiek en minder fanatiek enz. enz. Toch willen we graag dat een ieder binnen RTC Schouwen-Duiveland het naar de zin heeft op zijn, of haar eigen manier.
Als we de afgelopen 5 seizoenen, van 2007 tot en met 2011, dan met elkaar gaan vergelijken, dan zien we dat er sprake is geweest van groei in de deelname aan zowel trainingritten als toerclubritten. Voor wat betreft de trainingsritten is dat niet zo verwonderlijk, want uitgezonderd de fietsgroep in Haamstede werd er op woensdagavond in 2007 vanuit Zierikzee niet gereden. In 2008 was dat weer wel het geval en gemiddeld kwamen er op 22 woensdagavonden 8 à 9 fietsers aan de start. In 2011 is dat gemiddeld aantal gestegen naar 14 met uitschieters naar ruim 20. Bij de zondagse trainingsritten verwelkomden we in 2011 gemiddeld 6 fiets(t)ers meer dan in 2007.
Het is logisch dat bij uitbreiding van de groep ook het verschil in fysieke mogelijkheden meer tot uitdrukking zal komen en met dat feit hebben we in de laatste jaren steeds meer van doen gekregen. Die feiten zijn onderkend en er is geprobeerd om daar iets mee te doen. Pogingen in die richting zijn echter tot nu toe toe mislukt. Dat het noodzaak is om nu daadwerkelijk het “snelheidsprobleem” aan te pakken wordt zichtbaar als we naar het onderstaande statistiekje kijken.
Vanaf 2007 worden gegevens voor de clubcompetitie bijgehouden en kunnen we exact bepalen of er sprake is van zaken die sturing behoeven. In onderstaand grafiekje kunnen we zien dat er sprake is van “dissidenten” gedurende het fietsseizoen. De redenen van “afhaken” kunnen natuurlijk zeer uiteenlopend zijn, gezondheid, werk, gezin, enz. enz. , maar er kan ook sprake zijn van wegblijven om reden van te hoge belasting van het lichaam en er zullen in 2011 zeker clubleden zijn geweest die om die reden “de pijp aan Maarten hebben gegeven”.
Fiets(t)ers die in de eerste maanden van een seizoen meereden in de trainingsritten/zondagritten van de RTC en die zich daarna niet meer lieten zien:
Aantal: 2007 2008 2009 2010 2011
maart/april/mei 1 2 4 6 11
Een klein aantal van deze dames en heren is inmiddels geen lid meer van onze vereniging en voor anderen geldt weer dat hun gezondheid of gezinsleven niet toestaat dat zij thans met de RTC op weg kunnen. Feit blijft dat we met een oplopende reeks te maken hebben.
Het plan van de Toercommissie om daar wat aan te doen juich ik dan ook van harte toe. Dat alles in de hoop dat de wegblijvers van de laatste jaren weer aan de RTC ritten zullen gaan deelnemen.