Wij fietsers worden sterk van ons zeeklimaat met altijd de wind als fietsmaat. Geweldig natuurlijk, maar je zou toch ook weleens in heuvelachtig gebied je krachten willen beproeven. Het liefst dichtbij huis, maar klimliefhebbers of zij die eens willen ervaren wat klimmen is kiezen dan al vaak voor Zuid-Limburg en de Ardennenstreek ten zuiden van Luik als dichtstbijzijnde uitvalsbasis voor een “avontuur” in de heuvels. Toch worden de Vlaamse Ardennen dan nog al eens vergeten terwijl ze niet zo ver af liggen. Sedert enkele jaren maken we met de RTC ook weleens een rit in die streek. Het stadje Oudenaarde is dan onze startplaats.
Vanaf Schouwen-Duiveland(Zierikzee) is het met de auto, via Zeeuws-Vlaanderen en Gent slechts 125km ver.
Parkeren doe je er op het grote parkeerterrein aan de Smallendam en als je wilt kun je zelfs na de rit douchen in het Centrum van de Ronde van Vlaanderen, een soort wielermuseumpje dat wordt gerund door oud-wereldkampioen en veelvoudig winnaar Freddy Maertens.
De omgeving ademt wielrennen, vele koersen en cyclosportieve ritten worden hier verreden. In alle gevallen is er dan sprake van de heroïsche strijd op en met de kasseien. Maar als je vindt dat lichaam en fiets te veel te lijden hebben van alle gedender over de stenen dan kan dat juist ook een reden zijn om deze streek te mijden en toch maar naar verder gelegen streken zoals Zuid-Limburg en de Ardennen af te reizen. Zelf ben ik ook zo’n “flyer” figuur, geef mij maar asfalt en dan hoeft dat niet eens altijd van superkwaliteit te zijn.
Toch ligt er rond Oudenaarde in Oost Vlaanderen en in Henegouwen met daarin het Parc Naturel des Collines een schitterend fietsgebied waarin ook niet kasseienliefhebbers prima aan hun trekken kunnen komen. Hoewel de meeste fietsroutes en cyclosportieven hier zijn uitgestippeld in een combinatie van asfalt en kasseien, zowel op hellingen als over vlakke stroken, kun je zelf routes ontwerpen waarbij je niet over de keien hoeft te dokkeren.
Na de Vlaamse Ardennenrit, die inmiddels al enkele jaren door de RTC is verreden, is er nu ook een tweede rit uitgezet die de titel “kasseivrij” mag dragen. Alhoewel……., om toch heel eventjes te laten voelen wat de uitwerking van die stenen op je lichaam is mag een verrassingsstrookje natuurlijk niet ontbreken. Beide ritten zullen dit jaar nog bij de RTC gereden worden, weliswaar niet als toerclubrit, maar voor de liefhebbers als trainingsrit. Door de weeks, op zaterdag of op zondag, naar behoefte zouden we dit op de kalender kunnen invullen.
De reeds bestaande Vlaamse Ardennenrit (ca100km) kent een vernieuwd en verbeterd parcours. De kasseistroken van de Kaperij en de Maalzakstraat zijn vervangen. We rijden dus nog meer over asfalt, ook zijn er enkele heuvels toegevoegd waarvan de Berg ten Houte(1100m, gem. 6,3%) en de Kluisberg(1800m, gem 6,3%) de meest bekenden zijn. Het aantal hoogtemeters is licht uitgebreid, ca 1400m, over 14 beklimmingen. Geheel nieuw is de Tour des Collines (ca 110km). Vanuit Oudenaarde wordt zuidwaarts gekoerst richting Kluisberg en daar rijden we Parc Naturel des Collines binnen. Deze streek ligt ingeklemd tussen Lille/Roubaix in het westen en Brussel in het oosten en behoort tot de provincie Henegouwen. Stille dorpjes, mooie open vergezichten, bossen en veelal rustige wegen kenmerken deze tocht. In deze rit moeten ca 1100 hoogtemeters worden overwonnen in een tiental beklimmingen die over het algemeen iets langer en hoger zijn dan in de Vlaamse Ardennenrit(of in Zuid-Limburg). Het maximale stijgingspercentage loopt op tot 17%. De langste beklimmingen zijn 2400 en 2800m. De kortere beklimmingen kennen meestal gemiddelde stijgingspercentages van 6 tot 10%. Kortom twee fraaie ritten voor de liefhebber en een aanwinst voor de toerkalender.
Nu nog fietsen.