Toertocht rond het Volkerak

Vorige week had de toercommissie een toertocht georganiseerd naar Tholen samen met de “Bietbikers”, als initiatief een leuk evenement, tenslotte kennen velen elkaar en wij zitten als vereniging en club elkaar niet in het vaarwater. Omdat ons tot nu toe niet veel zomerweer ten deel is gevallen doch slechts veel nattigheid werd die tocht vorige week afgelast. De toercommissie is echter niet voor één gat gevangen en verplaatste die gewoon naar vandaag als de Volkeraktocht op het programma staat. Gezien het weerbeeld en de gulle gaven “van boven” wordt ook tot zaterdagavond gewacht voor een definitief fiat. Maar goed, we gaan ervoor. Zo staan er dan zondagochtend 28 fietsers en fietsters klaar, 20 RTC’ers en 8 Bietbikers. Ik moet eigenlijk ook Bietbiksters zeggen want deze club weet 2 vrouwelijke schoonheden in stelling te brengen die in het zwartgele tenue niet alleen de aandacht trekken maar naar later blijkt ook gewoon te kunnen fietsen. Wanneer wij willen vertrekken komt Herbert nog aanrijden en wel in tenue als Bietbiker, dat levert enige gefronste wenkbrauwen op gezien zijn RTC lidmaatschap (hij ziet er overigens goed uit en strak getraind), mogelijk echter heeft hij zijn aandacht verlegd wegens het kennelijk periodiek meefietsend vrouwelijk schoon. 

Een tochtje van zo’n 100 kilometer via het verstilde Tholen en West-Brabant staat op het programma, eerst via het Dijkwater, Bruinisse (daar al 2 lekke banden op één fiets) Grevelingendam, Philipsdam en zo Tholen binnen. Dat stuk over de Philipsdam blijft altijd mooi met het omliggende water en natuur met zijn fraaie panorama en vele vogels. Op de Philipsdam`heeft de pechrijder van de eerste 2 lekke banden alweer pech en na enig onderzoek blijkt vergeten te zijn de banden te vernieuwen gezien de kennelijke staat. Om de boel verder niet op te houden en te belasten gaat deze pechvogel toch maar rechtsomkeerd. Zo rijden we daarna al snel via allerlei kleine weggetjes en dijkjes, passeren het bekende sluisje (dat sinds jaren zomaar gelijk voor ons toegankelijk is). Vanwege al het gezellige gepraat en de nodige uitwisselingen van de laatste eilandroddels heb je eigenlijk niet in de gaten dat het koffietijd is, we zijn immers al in Dinteloord aangeland. Waar Jan af en toe twijfelt of hij links of rechts moet tijdens de route weet hij direct HCR de Beurs te vinden. We kunnen daar mooi op het terras zitten en omdat Leo en Ab de regie over de koffie en appeltaart hebben gaat de bediening als een speer.

Wij vervolgens onze weg langs de Dintel en zijn 10 kilometer op weg wanneer de eerste druppels ons weliswaar niet verrassen maar wel  nat maken. We stoppen om de regenjacks aan te doen maar ook die helpen al snel niet meer. Er volgt zo’n 30 kilometer in stromende regen plus opspattend water en modder zodat al snel het geheel verworden is tot een grijze massa fietsers. Het doet mij denken aan de eerste dagen van Zierikzee-Menton hoewel dat nog wel een paar liter meer was. Voordeel van regen is dat je op een gegeven moment gewoon doorgaat en het maakt toch niet meer uit. Iedereen houdt het tempo er goed in en wanneer we uiteindelijk bij Bruinisse aankomen lijkt het weer wat droger te worden. Na Dreischor besluit ik om eerst even thuis te douchen voordat ik naar de “Biet” ga, ik heb slechte (gezonheids)ervaringen met te lang in kletsnatte kleren zitten.

Na 20 minuten kom ik in de Biet en zit men al aan de bolletjes met saté, keurig verzorgd, ik laat het me ook goed smaken.

Het was een gezellige tocht (102 kilometer) en zeker voor herhaling vatbaar, de regen mocht in ieder geval de pret niet drukken.

Volgend jaar weer op het programma?

Wilbert

Geef een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.