Trainingsweekend in Luxemburg, vrijdag 27 t/m zondag 29 april.
Elk jaar proberen Michiel en ik een paar dagen samen te gaan fietsen om te trainen, dit jaar gaat mijn zoon mee naar de Alpen en het komt dus goed uit om wat klimkilometertjes te maken. Wij besluiten naar Esch-sur-Sûre af te reizen en hebben 2 nachten geboekt in het plaatselijk hotel de la Sûre. Dit plaatsje is al zeer oud gezien het jaartal van 1272 dat gegrift staat in de muur van het hotel. Het is een idyllisch gelegen dorpje in het dal van de rivier de Sûre (of Sauer op zijn Duits) met een hooggelegen burcht ruïne, het hellinkje naar het hotel is een leuke 20%!, gelukkig overigens maar 100 meter. Een jaar of 10 geleden ben ik samen met Leo Lemsom en Peter van den Anker een keer via Cycletours in het hotel geweest om hier te fietsen. In mijn herinnering ging dat toen uiterst moeizaam tegen deze 2 getrainde mannen en ondanks het feit dat ik toen dus nog stukken jonger was ben ik menigmaal van de fiets af gemoeten op de nodige steile hellingen. Ben dus benieuwd hoe het nu gaat.
Het gebied kenmerkt zich door vele riviertjes zoals de Sûre, Our, Alzette, Wiltz, Clerve en ontelbare kleine riviertjes met evenveel bijbehorende dalen en heuvels. De dalen liggen grofweg op 200-250 meter, de heuvels op maximaal 500-550 meter. Wij besluiten wat ritjes te plannen en van het ene dal naar het andere te “hoppen” zodat we de nodige klimkilometers maken.
Vrijdagmiddag na aankomst in het hotel kleden we ons snel om om nog wat te kunnen fietsen, het weer ziet er grijs en somber uit maar het regent (nog) niet. We besluiten eerst een stuk van het dal van de Sûre te rijden naar Goebelsmühle, na een eerste korte klim daarna lekker op en af maar niet meer dan vals plat. Vervolgens steken we de rivier over en rijden naar Bourscheid, de eerste klim van het seizoen! Welnu die hakt er gelijk in en ik vraag me af waarom je elke keer weer zo moet wennen aan klimmen, al snel merk ik dat ik mijn tempo moet aanpassen en ga dan ook in een wat lichter verzet en probeer soepeler te trappen, dat gaat beter! Niettemin kost het me de nodige moeite en gelukkig geeft ook Michiel boven aan dat het in pittig klimmetje was, later op kaart zie ik dat we van 237 meter in het dal naar 505 gestegen zijn bij Bourscheid over een afstand van 4 kilometer, reken dus maar uit.
Vervolgens dalen we licht af naar Welscheid om glooiend op en af met fraaie vergezichten naar Niederfeulen en Oberfeulen te fietsen. Het weer is inmiddels omgeslagen en het begint fiks te regenen en we doen dus snel de regenjacks aan. Die helpen gezien de forse regenval niet heel lang en al snel komen de herinneringen boven van de eerste 5 dagen van de rit Zierikzee-Menton van vorig jaar. Vanaf Oberfeulen op 306 meter rijden we naar Eschdorf en bereiken een hoogte van 518 meter om vervolgens weer huiswaarts naar het hotel te rijden via een fraaie afdaling met nog het hotelklimmetje als toetje. Na een hete douche en een biertje zijn we de regen snel vergeten! De rit van 45 kilometer zit toch wel een beetje in de kuiten.
Michiel heeft zijn telefoon met internet bij zich en wanneer ik mijn e-mail lees zie ik een mailtje van Cees dat hij nog wel een leuk kuitenbijtertje in Luxemburg kent, wij kijken op de kaart en besluiten onze rit van morgen om te gooien via dit klimmetje. Mijn angstige vermoeden is dat ik hier dus 10 jaar geleden af moest stappen.
De volgende dag, zaterdag, is het een stuk warmer en de verwachting is heel goed, een zonnetje met wolkje en 20 tot 22 graden! Wij rijden eerst weer een stukje dal van de Sûre zoals gisteren om de benen warm te draaien, richting Unterschlinder en slaan dan linksaf naar Hoscheid voor de eerste serieuze klim en ook deze is steil en heftig, vanuit 280 meter naar 478 meter bij Hoscheid in 3 kilometer. Na Hoscheid en Mescheid gaan we richting Gralingen en vervolgens richting Brandenbourg, ik meen een deel van de doorgangsroute van Zierikzee-Menton te herkennen. Het is een route van op en af en er staat eigenlijk constant wel spanning op de benen met vanzelfsprekend afwisselend ontspanning, dat heeft natuurlijk te maken met de tijdspanne van het klimmen, dat gaat nou eenmaal langzamer dan afdalen waardoor je nou eenmaal meer tijd besteedt aan klimmen. Na Bastendorf op 221 meter vervolgens naar Seltz op 203 meter en gaan dan weer klimmen naar Longsdorf op 284 meter en klimmen door naar Fouhren op 343 meter. Via Bettel komen we aan in het dal van de Our en rijden naar Vianden voor de late lunch. We hebben best trek en eten een pasta gerecht maar ook niet teveel want na de lunch en 6 kilometer wacht Cees zijn kuitenbijtertje. Ondanks mijn trek in een paar bolletjes vanille ijs weet ik deze verleiding te weerstaan en hou het bij koffie.
Daar gaan we dan, richting Stolzembourg, eerst nog even door het dal van de Our om dan bij dit plaatsje de klim naar Putscheid en vervolgens de restklim naar Weiler. Het is een klim van 2500 meter waarvan 1900 meter tegen
17%!! en vervolgens nog 600 meter tegen 11%. Na 200 meter al weet ik dat ik 
10 jaar terug deze dus bij lange na niet gehaald heb maar dat zal me nu dus niet gebeuren. Krakend op de 29 kom ik uiteindelijk met trillende benen boven maar wel gered! Cees heeft niets teveel gezegd. Wanneer ik de lezer een inschatting moet geven: de klim zit ergens tussen de Pallon en Redoute maar door de lengte en steilte 1,5 keer zo zwaar, voor diegenen die navraag willen doen, vervoeg je bij Cees!
Nadat we bijgekomen zijn vervolgen we de weg terug naar Merscheid en Hoscheid en dalen dan als een kanonskogel af via de klim van vanochtend die we dus nu omgekeerd nemen. Dat de hellingen hier steil zijn bevestigen de afdalingen, binnen een mum van tijd haal je een forse snelheid en is het oppassen. Dat komt omdat de wegen smaller zijn en de bochten daardoor nog scherper.
Na de terugroute door het dal van de Sûre zijn we om 17.30 uur terug in het hotel en nemen een paar biertjes. Een mooie rit vandaag en fraai warm weer, we zijn heel wat vocht kwijtgeraakt na deze inspannende klimdag.
Zondag 29 april.
Vandaag gaan we al weer naar huis maar besluiten nog een klein ritje te doen, van het hotel mogen we bij terugkomst nog douchen in de sauna en dat is wel zo prettig.
Ondanks wat regendruppels lijkt het weer toch wat beter te worden. We besluiten om direct uit het hotel en het dal de klim naar Kaundorf te pakken, er zijn 2 opties, de steile klim van 11% via de normale weg en de nog veel steilere kortere rechtstreeks vanuit het dorp van 15%. We nemen de laatste en ondanks het ontbijt gaat de klim me relatief goed af hoewel ik ook hier weer veelvuldig de 27 en de 29 afwissel. Na 2 kilometer hijgen en steunen is het ergste voorbij en 
klimmen we tegen een schappelijker percentage naar 471 meter bij Kaundorf. Vervolgens weer op en af naar Nothum met mooie vergezichten hoewel de zon wegblijft waarna we richting Wiltz rijden om daarna via Dahl en Goesdorf en spectaculaire snelle afdaling naar Bockholzermillen te nemen, nog eens een bevestiging hoe steil het hier wel niet is. Na de mooie rit door het dal van de Sûre met fluitende vogels beseffen we dat er weer een eind is gekomen aan ons fietsweekend. In het hotel drinken we koffie en hebben er dan 40 kilometer opzitten.
Om 12.30 uur vertrekken we weer naar Nederland en via Eindhoven waar ik Michiel op het station afzet rij ik naar Zeeland en zit om 16.30 uur ook thuis aan de koffie.
Voor diegenen die willen trainen om klimkilometers te maken is het een aanrader om naar Luxemburg te gaan. De wegen zijn van prachtig glad asfalt en nergens slecht (een verademing in vergelijk met België) en uitermate rustig. Ook groepen motorrijders zijn er niet in grote getale en de wegen zijn relatief verkeersluw. Fietsers zie je niet veel en vanwege de vele dalen en heuvels is het een zeer interssant en volgens mij veel beter alternatief voor de Ardennen. Vanuit Schuddebeurs is het 296 kilometer naar het hotel en voor diegenen die willen kamperen, in het plaatsje is een nieuwe camping.
Kortom, zeker aan te bevelen vanwege de vele kuitenbijters, mooie wegen en goed bier!
Wilbert Stadhouders