Het mooie aan leuke dingen zijn de herinneringen.
Ik (wij) zijn nu alweer bijna een week terug en vanaf het moment van thuiskomst tot nu toe ben ik iedere dag wel door meerdere mensen aangesproken over de reis naar Menton. De één noemt het monsterlijk of majestueus, een ander reageert met helden en ik noem het weer een ‘uitzonderlijke reis naar Menton’. Deze tocht was de eerste in zijn soort in de geschiedenis van de club en dat maakt het ook zo bijzonder en getuige de vele volgers via o.a. het internet ook lonend voor ons allemaal om een verslag te maken aan het einde van de dag vergezeld van foto’s en zelfs een filmpje van Alex zijn verjaardagsfeestje op de 9e dag. Als ik er zo aan terug denk lopen de tranen bijna weer over mijn wangen van het lachen, wat een voorpret en lol hadden Harro en ik, maar een (dankbare) reactie zoals die van Alex op het moment zelf hadden we niet kunnen bedenken. Ik zou bijna de reactie van Ab vergeten toen hij bijna van zijn fiets kukelde bij het ingaan van diezelfde bocht enkele tellen erna. Hieronder maar eens de ongekuiste versie van het filmpje….
Lol en plezier heb ik dagelijks genoeg bespeurd binnen de groep en ik heb daar gepoogd om op mijn manier aan bij te dragen om er vooral een aangename tocht van te maken. Niet alleen met humor en dwaze dingen maar meer nog door de rest te verrassen met eten, drinken en het liefst op mooie locaties en als het even kon bij slecht weer nog droog ook. Het werd een sport voor mij om het zo voor mekaar te krijgen en om heel eerlijk te zijn was de eerste week met 4 dagen regen, wind en barre omstandigheden voor mij uitdagender dan de tweede. Toch moet ik er niet aan denken dat het andersom zou zijn geweest, vooral voor het moraal van de fietsers. Afzien en ontberingen schept echter een band en ik ben werkelijk perplex van de waarderingen vanuit de ploeg naar mij toe en gezien de vele reacties ook erbuiten. Zowel voor de fietsers als voor het thuisfront denk ik dat de verslagen op de website een grote bijdrage hebben geleverd aan het succes van de tocht. Het is immers fijn om de ervaringen te delen en anderzijds om deelgenoot te zijn van de tocht zelfs al zit je thuis. zoiets als ver weg maar toch dicht bij. Ik hoop stiekem dat er nu, een half jaar na lancering van de vernieuwde website, er meer mensen actief verslagen met foto’s willen delen. Het mooie effect ervan lijkt me wel bewezen.
- Gezellige terugkeer in ‘De Biet’
Afgelopen zondag in ‘De Biet’ werden wij tijdens de afterparty door het bestuur en de thuisblijvers verrast met de typisch Franse zonnebloemen, een aandenken voor op de schoorsteenmantel en voor mij een exclusief schort met de tekst ‘Chef de Mission, RTC, Zierikzee-Menton’, verzorgd door Wim Evertse. Jammer dat Wim door een valpartij eerder in de ochtend er zelf niet bij kon zijn. De bonus voor mij kwam echter als allerlaatst toen ik een dikke envelop kreeg van de ‘Menton-mannen’ zelf met een bedankje en een aanzienlijk ‘fooitje’! Ik heb een paar keer moeten slikken bij het openen ervan.
- Mijn (kostbare) herinnering aan de ‘ uitzonderlijke reis naar Menton’
Vanmorgen vroeg ben ik met mijn partner Monique en (kopvrouw) Reza naar de snoepwinkel van Hopmans in Bergen op Zoom getogen om de inhoud van de envelop te ledigen op de balie daar. Als een stel kleine kinderen begaven de kopvrouw en ik ons door het walhalla met wielerartikelen en met lichte dwang van de eega verlaat ik ruim 2 uur later het pand met een aantal items waarvan ik bij gebruik telkens herinnerd ga worden aan de afgelopen 3 weken. Met goedkeuring van beide dames heb ik de BartSmit van het zuiden verlaten met een compleet Leopard tenue en een Tacx T3050 (montage standaard). Grote kans dat ik me komende zondag als een ‘Schleck’ in jullie midden begeef of volgende week als ‘Fabian Cancellara’ tijdens de tijdrit en anders zal ik bij het gebruik van de zojuist aangeschafte montagestandaard toch wel regelmatig terug denken aan de vele en mooie herinneringen van ‘onze’ uitzonderlijke tocht naar Menton.
Wat me nog rest is het verzamelen van foto’s van de diverse deelnemers en er een mooie en uitgebreide collectie van te maken en hier te delen op de website.
‘Mannen’, ik heb het met heel veel plezier gedaan!
Marcel,
Een verhaal recht uit het hart weergegeven, de lofuitingen die je toegedeeld zijn heb je dan ook dik verdiend , je ondersteuning heeft m.i. zeker een positieve bijdrage gehad voor het moraal in de moeilijke momenten, en, slechte weersomstandigheden van de eerste week.
Deze rit zal zeker de geschiedenis ingaan van RTC als uitzonderlijk, waar jullie als groep en de daar bijbehorende namen een positieve impuls aan hebben gegeven.
Leo Noordijk