Het is helaas niet anders, maar we hebben onze eerste officiele uitvaller. Niet minder dan het jongste lid van de gehele groep, ikzelf heb vandaag moeten afhaken bij de aanvang van etappe 9. Eergisteren ging het al mis en heb ik helaas met veel emotie en teleurstelling bij mijzelf (het is toch de prestatie om het vol te houden) al de laatste 45km in de volgwagen moeten afleggen. Het is toch de gehele afstand die bij de uitdaging hoort en die heb je niet kunnen volbrengen, al is het maar een kilometer, een kilometer minder dan de rest is al teleurstellend voor jezelf.
In de vogessen ging het allemaal nog goed, een dikke 152km door de stromende regen, voelde me zeer goed. De daarop volgende etappe ging het mis. Op 80km, 56km voor het einde kreeg ik een enorme steek door mijn knie. Alsof iemand een breinaald door je knie ramt. Ik heb nog 10km met enorme pijn doorgereden en heb toen met veel tranen de beslissing moeten maken om in de volgwagen te stappen. Het is een van de vervelendste momenten die ik in mijn sportieve ‘carriere’ heb moeten maken. In de avond met Jan Flach, onze eigen dokter, overlegt, ingesmeert en ontstekkingsremmers ingenomen en beslotten het de volgende dag weer te proberen.
In de ochtend van de 8ste etappe voelde alles nog heel goed. Stukje test gereden en nergens last van. Tijdens het fietsen zat mijn knie wel wat te zeuren maar hij voelde op zich goed aan. ‘Als dit zo blijft’ dacht ik, ‘dan kom ik deze dag wel door en is het de volgende dag wel weer goed’. Het gaf me hoop en zo begon ik ook aan de langste klim van die dag, 13km, met een gemiddelde van 5%. Het ging allemaal prima, nergens last van. Op de top gekomen, met nog 30km te gaan ging alles nog goed. Maar toch, 15km voor het einde gaat het mis. Op een lullig stukje ‘Frans vlak’ krijg ik weer een enorme steek door mijn knie. Kan hem bijna niet meer strekken en bij bijna elke inspanning komt die steek weer.
Er zit daarom niks anders op om de reis voort te zetten vanuit de volgauto, vanaf vandaag officieel bezemwagen. Besloten om 2 dagen die knie rust te geven en het in de hoge alpen, mijn favoriete terrein, nog een keer te proberen. Dus ja, met Marcel in de bus. Wat doe je dan? Precies, hoop lol trappen en kijken hoe je die groep weer een berg moraal mee kan geven. Je mag het toeval noemen, of gewoon ‘lotsbestemming’ maar het feit was dat Axel vandaag 42 werdt en mij en Marcel dus een goede reden gaf om goed uit te pakken.
Om de laatste ‘mega’ klim was het tijd voor de ‘zeeuwse duivel’ om flink uit te pakken, ‘Alex 42’ op de weg, dezelfde tekst op de borst, horentjes op, keepje aan en schreeuwend brachten we Alex naar de eindstreep. De beelden en foto’s zeggen meer dan genoeg…
Mannen, het was een zeer mooie etappe, met schitterend weer. Ik had graag aan jullie zeiden mogen rijden. Over 2 dagen ben ik er hopelijk weer bij.
Harro wat ontzettend sneu voor je dat je even moet afhaken maar geweldig dat je de moraal vindt om samen met Marcel Alex in het zonnetje te zetten.
Leuk filmpje, tip voor Reza: als je tijdens afdraaien op je muis klikt dan staat beeld stil en zie je een voluit lachende Alex. (beste beeld van hem als ze door bocht zijn) Reza ook jij van harte gefeliciteerd met zijn verjaardag.
Alex, van harte!
Leuk zo’n duivel achter je aan, maakt je verjaardag wel speciaal.
Zonde voor Harro, hoop dat hij over 2 dagen weer mee kan fietsen.
Wat balen voor Harro, ik ken je niet, maar ik hoop dat het snel weer beter gaat en je de tocht over twee dagen weer kunt hervatten.
Alex, van harte gefeliciteerd. Leuk op op zo´n manier je verjaardag te vieren!
Reza ik heb het even precies getest, klik als zijn voorwiel bijna links uit beeld rijdt.
Harro wat ontzettend knap en gaaf van je dat je op deze manier van de nood (in de bus door blessure-leed) een deugd weet te maken!! Die spirit moet je toch maar opzoeken in jezelf na zo’n domper. Kan me die emoties bij je dan ook echt begrijpen.
Knop omzetten en dan gein maken met Marcel in die bus en tot dit ontzettend originele idee komen.
In eerste instantie kon ik het filmpje niet bekijken (want een oude laptop… 🙁 ) maar via de hulp van mams die het filmpje aan me doormailde het dan toch gezien.
HEERLIJK, LEUK, GAAF. Ontzettend bedankt hiervoor.
En mannen, deze verlate reactie komt nu pas omdat ik net terug ben van de clubrit Rond
Flakkee.
Moet toch ook een béétje aan m’n punten denken hè HAHAHA 😉
Groetjes van Reza.
@ Frans; is inderdaad mooi beeld als je het dàn even stilzet 😉
Was leuke rit net hè?
(ondanks de kramp die ik had vanaf Bru….)
Briljant filmpje! Trots op mijn broer Harro!