Door het ontbreken van een werkende Internet verbinding gisteren, hierbij het verslag van dag 10 op dag 11. Het verslag van dag 11 plaatsen we morgenochtend.
————————————————————————————————————-
Verslag van de 10e Etappe, Notre Dame de Bellecombe-Val d’Isere, Door Alex Wals.
Dit is echt een dag om nooit meer te vergeten (hopelijk denk ik dit morgen ook weer). Vandaag gaat het echte klimmen beginnen en ga ik ontdekken of ik een beetje een berggeit ben. De afgelopen week heb ik me zoveel mogelijk gespaard, zoals mij door een hoop van de RTC-ers is aangeraden, maar vandaag moet ik er aan geloven!!!!!!!
Tot nu toe is mijn klimervaring beperkt tot de afgelopen week, een beetje Limburg en een enkele rit in de Ardennen, ik heb dus ver weg de minste ervaring van de hele groep. Gelukkig staat daar mijn “relatief” jeugdige leeftijd die nu bij jullie allemaal bekend is tegenover.
Gisteren was voor mij een geweldige dag met die 2 gekken die mij compleet verrasten, jammer genoeg staat niet het hele filmpje op de site, na het groepje waar ik bij zat kwam namelijk Ab alleen langs en stonden de 2 malloten als een stel dobbertjes Ab toe te juichen, die bijna door stomheid geslagen van zijn fiets af duikelde (wellicht voor intimi later nog te bekijken) . Nogmaals bedankt jongens, maar genoeg over gisteren terug naar de realiteit, we gaan vertrekken.
Helaas is Harro er nog niet bij, maar morgen gaat hij het weer proberen. De rit begint gelijk met een stevige klim van ruim 10 km, het echte werk dus in een geweldige omgeving , volop bomen in bergwanden, met een uitzicht waardoor je bijna vergeet te trappen. Bijna omdat als je stopt je gelijk achteruit rolt. Wilbert en Jan vertrekken een half uurtje eerder om heel verstandig in eigen tempo naar boven te rijden. En dan gaan we van start om 9 uur.
Het is gelijk al aardig warm en volop zon, dus het beloofd een dag te worden waarbij we het niet aangedronken kunnen krijgen. Cees zet zich op de kop en heeft waarschijnlijk prima geslapen want hij legt de zweep er ongelooflijk op, later hoorde ik dat hij zich even wilde testen, maar mijn hartslag loopt op en op . 1 voor 1 vallen we eraf, totdat op het laatst als mijn hartslag richting de 155 gaat alleen Superman Cees en zijn Beul-hulpje Frank samen naar de top rijden, kanonnen als dit klimmen is????Op eigen tempo rijd ik naar de top van de Col des Siasies op 1562 meter. Hier verzamelen we om gezamenlijk af te dalen in 16 km naar ca. 700m. Nou dat dalen gaat mij een stuk beter af zeg, ik heb mijn gewicht mee en dit samen met mijn heerlijke fiets storten we (sorry dalen we beheerst) .

Na deze uitputtingsslag van Cees waar ik weer even op mijn plaats ben gezet mogen we gelukkig weer 20 km omhoog voor de klim van de Cormet de Roselend, werkelijk een prachtige klim in 2 delen waarbij we eerst naar een stuwmeer stijgen en dan naar de top voor een bijna 2000 meter. Het eerste stuk rijd ik weer samen met Cees op met werkelijk prachtige uitzichten volop in de zon in een mooi tempo dat ik goed vol kan houden, hartslag in orde en alle tijd om nog lekker om me heen te kijken, ik kan niet verwoorden hoe mooi ik het vind, de inspanning, tezamen met de geweldige omgeving. Bij het stuwmeer laat ik Cees achter me (hij wacht op de achterop komende rijders) en begin aan een stuk naar de top, ben nu voor het eerst aan mezelf overgeleverd en kom ineens in een prachtig ritme met een mooi tempo en een goede hartslag, met net onder de 150 rol ik naar boven en pak mijn eerste bijna 2000 meter hoogte waar een lachende Frank mij al op staat te wachten, wat een beest (lief bedoeld hoor). Echt ontroerend mooi (het uitzicht bedoel ik)


Nadat we allemaal bovengekomen zijn beginnen we weer gezamenlijk aan de afdaling en wat een genot zeg, een 20 km lang dalen we over mooie wegen waarbij wel veel motorverkeer was waar we voor op moeten passen, maar verder daal ik eerst achter Adri aan en vervolgens rij ik voorop , kan mijn eigen lijn kiezen mijn fiets laten lopen en dit is echt geweldig om te doen. Ben zo beneden.
Hier wordt goed gegeten , waarna we op kunnen voor het 2e gedeelte waarbij weer stevig wordt geklommen naar de Col d’Iseran een 17km klim. Door een korte stop van Frank, beginnen we samen op achterstand aan de klim, Frank kan echt geweldig rijden en het eerste gedeelte neemt hij mij behoorlijk op sleeptouw en trappen we met een mooi tempo de 1 na de ander voorbij, ik zie allemaal genietende gezichten die steeds bruiner worden ook wel afzien tijdens het klimmen en gestaag vorderen.

Het is geen wedstrijd natuurlijk , maar ja prestatiedrang is er natuurlijk. Ab en Hans zijn lekker ver vooruit , maar we krijgen ze in het vizier ineens krijg ik het op mijn heupen en stoemp er naar naartoe, Ab hoort me hijgen, denkt dat ik de Fransman ben die ze net voorbij zijn gegaan , kijkt toch ziet me en zegt : Krijg de ……… waar kom jij vandaan??? Adri en Frank sluiten weer aan en ik ga er weer vandoor, op naar de top….. toch wel een eind weg, mijn hartslag loopt weer wat verder op, maar deze is voor mij!!!!!!!!!!!!!! Nogmaals het is geen wedstrijd 😉
Hier komen we allemaal weer te samen en rijden naar het Olympische Val d’Isere. Een Geweldig avondmaal maakt de dag compleet! Mijn eerste echte klimdag zit erop. Ben benieuwd hoe ik er morgen bij sta.
Groeten van een beginnende klimgeit, Alex.
Wat een leuk verslag weer! Ik had het gisteren al gemist, ik denk dat ik niet de enige ben die elke avond even snel op de site kijkt!
En wat een prachtige foto’s weer, ik ben heel benieuwd straks naar de rest (en het volledige filmpje uiteraard.. 😉
Inmiddels wordt het in huize Schouls steeds stiller, Kevin is vandaag op schoolkamp en komt pas donderdag terug!
Dus Owen en ik zijn de dagen wel aan het aftellen nu.
Groetjes vanuit een broeierig Zonnemaire,
Monique
YOU GO HONEY!!
Gaaf om te lezen dat je die bergen verslind hihi.
Knap werk. Leuk verslag om te lezen. Hoewel… ik weet niet zeker of ik die duivelse dalingen nou echt voor mijn geestesoog wil krijgen…pff.
Zie jullie allemaal al gaan (nee het is geen wedstrijd,duh, maar ‘haantjes’ blijven jullie mannen wel 😉 ) met een bloedgang van zo’n 70km/u. IEKSSS! Dat willen wij niet weten hoor!
Vanmorgen was het even een gemis om niets te lezen maar dit verhaal maakt dat ruimschoots goed.
En vanavond laat, uurtje of 22.00, had ik 2 huilende jongetjes die nat van het zweet stonden te ruziemaken op hun veels te warme kamertjes. Wat er aan de hand was?
Ze konden echt niet slapen omdat ze papa nu toch echt heel erg veel aan het missen zijn.
Tel daar de warmte bij op en dan slaat dus de vlam in de pan en moet mama komen blussen.
Mannen, morgen net zo’n mooie dag als deze was, dat is wat ik jullie wens.
En Harro, kun je dan weer mee?
Let’s hope so.
Bon voyage en GENIET!!
Groetjes van Reza.
en voor Alex een dikke kus X
Bon soir
Nou lieve Frank,je wordt wel geprezen met je prestaties door Alex.!!!!!Drijf het niet over of overdrijf het niet…..Wel errug prettig om te lezen dat je het zoo goed doet!Ben trots op je!
Niet naast je fietsschoenen gaan lopen en BIJ ELKAAR BLIJVEN!!!Nogmaals!
De foto’s maken het voor ons wat indrukwekkender!Bedankt!
liefs weer uit Shake the Wallet
voor iedereen
en zeker voor Harro!!!
van Fraaaaaaany
en nu ook eens van Norah ha ha (de hond)
jullie worden door velen gevolgd en dus misten we het verslag, maar we bin weer bie gepraet.
het is hier zeer warm (net om 11.45 buiten nog 24 graden) vraag me af hoeveel jullie wel niet moeten drinken op zo’n dag want er zal veel vochtverlies zijn en wat doet dat weer op eetlust en darmen. Het is wel een tocht van uiterste, kou, regen, hitte. prijsvraag: op cormet de roselend zien we 2 fietsen maar waar zijn de berijders? zijn die…………. pas op voor teken he 🙂
Leo we zijn wezen eten met lieve buren die nu gaan verhuizen, was gezellig maar ook met een traan, janneke heeft ook toetje op want nu mocht het, haha. paar dagen terug zei ik dat je vast bij 1e drie zit in bergklassement komt maar klasse dat je veel bij Jan blijft, een echte teamspeler. tot morgenochtend!
Dank weer voor de mooie verhalen en foto’s. We starten de dag hier om 7 uur met airco in het kantoor voor de Zeeuwse zorg aan mensen met beperkingen, waarvan een locatie in Zierikzee kortgeleden een prachtige rolstoelfiets mocht ontvangen via broer Leo en rotarians.
Compliment voor jullie verzorger want wat zal die moeten slepen met voedsel en water.
Frankrijk..stokbrood..we krijgen helemaal zin, Jan en ik gaan binnenkort met de auto naar Frankrijk en dan daar rondjes fietsen door Bretagne. Heel bescheiden….dus veel complimenten aan jullie!
Hoi Mannen,
Gelukkig weer een verslag. Jullie zien wel aan de reacties dat iedereen op het verslag van de dag zite te wachten. Dus Marcel, als er weer eens geen internet verbinding is stap je maar in de bus en een stukje rijden tot je wel verbinding hebt 😉
Het echte werk is nu begonnen, nog even volhouden. Het einddoel komt steeds dichter bij.
Geweldig mannen, wat voor prestatie jullie leveren.
Voor Rien en mij bekend vakantie gebied dus we weten precies waar jullie zijn.
Zelfs marcel is er ooit eerder geweest , maar ik weet niet of hij zich daar nog iets van herinnerd.
was tijdends de tour de france.
Succes voor de volgende dagen en een groet uit Z’zee.