Zierikzee-Menton, Verslag Dag 4

4e Etappe Koenigsmacker-Luneville, verslag van Alex Wals.
12 mannen op vakantie, van hotel naar hotel, wisselend verdeelt over 2 of 3 persoonskamers. In elk hotel is maar 1 overnachting en dan wordt er snel weer doorgereden. Inmiddels zijn de billen schraal of nog ergens staan er rode striemen op, ondanks dat ze van allerlei smeersels worden voorzien, is iedereen ’s morgens stram en stijf ondanks de massageolie en is er overal nattigheid…………

Waar denk je dan aan ???????????????

Natuurlijk aan ons fietsavontuur Zierikzee – Menton.

We krijgen het wel voor onze kiezen zeg, ik had verwacht naar de zon te gaan, maar niet geweten dat het zo lang zou duren voordat ik hem zou zien.

Vanmorgen zijn we weer vroeg opgestaan en na een goed ontbijt om 9 uur op de fietsen gesprongen. Net als gisteren weer in de stromende regen en met het vooruitzicht dat het de hele dag grijs en grauw zal zijn. De wind is ook onverbiddelijk sterk aanwezig en hebben we de hele dag tegen, althans zo lijkt het. Kortom, omstandigheden waar wij Zeeuwen het best mee om kunnen gaan, echt een Zeeuws weertje.

Goedgemutst door dit vooruitzicht vertrokken voor een rit van ca. 143 km met naar later bleek een 1150 hoogtemeters in plaats van de beloofde 750. Het is voorspeld als een tussenetappe waarbij de omgeving niet spectaculair zal zijn en er geen lange beklimmingen zijn, voor de koers dus een etappe voor de sprinters.

Gelukkig is het geen wedstrijd en rijden we deze rit met voorop onze onverbiddelijke voorrijder en snelheidsbepaler Frank. Ik heb vandaag mijn best gedaan om naast hem te rijden en gezamenlijk als een muur de rest tegen te houden om ervandoor te sprinten. Hierdoor zijn we in een mooi tempo door deze grijze dag heen gekomen, waarbij ik als groentje toch mijn ogen heb uitgekeken en heb genoten van de beklimmingen (soms toch echt stijl) en de leuke afdalingen. Ik heb begrepen dat het nog maar kinderspel is , dus ben erg benieuwd naar het grote mannenwerk.

Vandaag zijn we ook weer prima verzorgd door Marcel, die weer prima verzorgingsplaatsen heeft gevonden, de 1e stop op het gemeentehuis in een dorpje waar we de burgemeester de hand konden schudden en de middagstop op een landelijke boerderij waar we helaas wel 500 meter voor moesten omrijden 😉

Voor mij persoonlijk is het elke dag weer een nieuwe lichamelijk uitdaging waarbij ik hier en daar pijntjes heb die komen en gaan, vandaag had ik een topdag en voelde me sterk, kon kopwerk doen met een mooie hartslag en een tempo wat voor iedereen goed te volgen was heb ik gehoord, hopelijk blijft het zo…….

Morgen ziet het er naar uit dat het beter weer wordt!!!!!