Na een uitstekende nachtrust in het hotel en typisch eenvoudig Frans ontbijt willen we redelijk vroeg vertrekken voor een rit van 110-120 km om ons schema voor te blijven. Bovendien is het nu nog goed weer en behoorlijk warm maar wordt eind van de middag een weeromslag verwacht met (veel) regen en onweer.
We fietsen de Lot uit en komen in de Lot et Garonne, het eerste deel van de rit gaat door een mooi heuvelachtig landschap maar heel apart is dat je gedurende de hele dag door verschillende types landschap fietst. Zo zien we vandaag ook oude uitgesleten Gorges maar ook een relatief open landschap. We hebben inmiddels de zwaardere beklimmingen wel gehad maar pas op: in Frankrijk is constant sprake van op en af!
Na 40 km staat John met de koffie en iets lekkers klaar op een parkeerplaats, het lijkt een Nederlandse enclave. Tegenover ons woont een Nederlands echtpaar en op de parkeerplaats staat een Nederlandse vrachtwagenchauffeur met wie we even praten.
Inmiddels lopen de temperaturen weer op en wordt de inspanning intensiever. Toch gaan we deze dag als een speer met een mooi gemiddelde van 24,4. Wel bemerken we rond de middag tijdens de lunch dat het weer verandert, we besluiten daarom snel door te rijden maar we moeten eerst nog verplicht afstempelen in Tournon. Ik loop bij een lokaal restaurant binnen en regel 2 stempels en datum in onze documenten.
De rit verloopt verder voorspoedig en langzaam aan komen we in de richting van de rivier de Garonne, na 110 km besluiten we om te gaan zien naar een slaapgelegenheid. Dat blijkt nog niet zo makkelijk te zijn, we zitten in een niet toeristisch gebied en dat merk je direct aan de hoeveelheid accommodaties. In een lokaal dorp zien we het hotel dichtgespijkerd hetgeen je overigens veel ziet, de eisen qua veiligheid zijn ook in Frankrijk opgeschroefd en dat heeft voor veel hotels geleid tot sluiting. Op straat spreek ik een dame aan met de vraag of zij toevallig een overnachtingsadres kent. Die zijn er niet veel maar ze verwijst me naar de route nationale die naar Agen loopt. Na een kort ritje vind ik een klein hotel en vraag of er ruimte is. Gelukkig zijn we op tijd en de bijzonder gastvrije en vriendelijke gastvrouw verwijst ons naar de kamers, fietsgarage en kan ook nog voor ons de was doen. We zijn nog geen uur op onze bestemming of het noodweer slaat toe, bakken met water en onweer stromen door het dorp, straten en parkeerplaats, wij blij dus maar zien met angst en beven naar morgen uit…
Na een diner “cuisine traditionele” gaan we redelijk op tijd naar bed, lezen nog wat en vallen na 3 bladzijden in slaap. Meestal slapen Ab en ik op 1 kamer en John in een andere, die kan dan zijn gang gaan en is vaak nog wat later op.
De volgende dag, met angst en beven het raam openend, zien wij ons perspectief van vandaag: regen, regen, regen. Zierikzee Menton van 2011 heeft ons sluizen met water gebracht maar hier doet zich hetzelfde scenario voor. We besluiten gewoon te vertrekken en zien wel waar het schip strandt. Om 9 uur vertrekken we en binnen 3 minuten is alles al drijfnat, regenjack, overschoen, het maakt allemaal niet uit. Dit wordt typisch zo’ n dag van: blik op oneindig en gewoon trappen. Het is erg grijs en nat en dat is jammer want we rijden na enige tijd het landschap van de Gers binnen, een heuvelachtig gebied met fraaie vergezichten. De klimmetjes van vandaag vallen allemaal mee maar het is wel een vermoeiend gebied om te fietsen omdat het constant op en af gaat met steile korte en venijnige klimmetjes.
Vanwege het slechte weer spreken we met John af om elkaar om de 20 km even te spreken en te ontmoeten. De koffiepauze is daarom welkom en komen we even bij met iets lekkers, zeiknat zijn we maar gelukkig is de temperatuur wel redelijk. We rijden met lange mouw en maillot en dat zorgt voor een extra tussenlaag lucht waardoor het te doen is.
Op een gegeven moment passeren we de plaats Lectoure waar ik met mijn gezin 2 x gekampeerd heb in het verleden, best vreemd om hier nu rond te fietsen hetgeen ik toen met mijn oude gele ” Huissoon” ook gedaan heb, ik herken dan ook veel plaatsen.
Na de lunchpauze neemt de heftigheid van de buien iets af, uiteindelijk weten we vandaag toch nog 80 km bij elkaar te fietsen en stoppen in Vic-Fezensac, daar zijn in ieder geval hotels en dat is in dit gebied geen vanzelfsprekendheid. We hebben de tijd om even naar de Lavage te gaan om onze was te doen want waarschijnlijk hebben we het tenue morgen weer nodig want ook die dag belooft het nodige…
Ach ja, de laatste loodjes…
Jammer van het weer!!! Charmante foto vaders ha ha! Veel plezier nog even en een goede veilige reis terug naar huis straks. Kusjes Dorin